Leeftijdloos
Herken je dit? Bij het zien van je eigen spiegelbeeld of een foto van vroeger je de duidelijke kenmerken ziet van 'ouder worden' en tegelijkertijd er een gevoel is van leeftijdloos te zijn. Je voelt je nog dezelfde…
Iemand omschreef het als "jeugdigheid is de eeuwigheid vanbinnen". Hoe behoud je die jeugdigheid als je fysiek ouder wordt?
En wat is een optimaal bewustzijn bij het ouder worden? Hieronder verschillende uitspraken van een samen zijn met leeftijdgenoten:
- Ik blijf actief deelnemen aan het geheel. De gedachte "het interesseert me allemaal niet meer" laat ik niet toe";
- In het moment leven, in het 'hier en nu'. In 'vandaag' komen verleden en toekomst samen;
- Mijn zelfbeeld is dat ik jong ben in een ouder worden lichaam. Daardoor voel ik mij niet oud;
- Als ik mezelf niet 'hoog heb zitten', op dat moment word ik en ben ik oud;
- Ik blijf geven en ontvangen waardoor ik wederkerigheid en verbinding in het oog houdt;
- Aandacht voor mezelf: : hoe denk ik en hoe ga ik met mezelf om?
- Vroeger deed ik er van alles bij. Nu mag het op zichzelf staan en zijn wat het is.
Reflectievragen
- Welke vragen leven bij mij als het gaat om ouder worden?
- Wat onderneem ik om mijn jeugdigheid te ondersteunen?
- Waar loop ik tegen aan als het gaat om veranderingen die ik bij mezelf ervaar. (fysiek, mentaal, relationeel)?
- Welke voordelen ervaar ik van het ouder worden?
- Welke veranderingen heb ik bij mezelf waargenomen -de laatste jaren - in de omgang met anderen?
- Welke veranderingen zie ik in de generaties die na mij komen?