Het woord 'verbinding nodigt uit om opnieuw naar te kijken onder de huidige omstandigheden; in een tijd waarin we beperkt worden (vanwege de corona maatregelen) in het onderlinge contact en in hetgeen we zouden willen doen. We worden gedwongen door een allesomvattende crisis om veel dingen waar we aan gewend zijn, los te laten. Deze grote omslag raakt onszelf, onze naasten, onze samenleving en alles wat daarbinnen was opgebouwd. Onvermijdelijk roept dit gevoelens op van onzekerheid, eenzaamheid, depressie, angst etc.
We zijn hierdoor de verbinding kwijt zoals we gewend waren: met elkaar, ons werk, onze vrijetijdsbesteding en met bepaalde gewoontepatronen die hoorden bij onze leefwereld en kunnen doen en laten wat je wilt, kunnen gaan en staan waar je wilt…enz.
Een verbroken verbinding voelt aan als een afscheid. We weten niet hoe lang het duurt en ook niet of we gaan terugkrijgen wat we hadden. De gevolgen van dit alles zijn namelijk niet te overzien; de ernst en de reikwijdte van deze crisis lijken de menselijke maat te boven te gaan.
Terug naar het woord 'verbinding'. Als je kijkt naar alles waar we ons mee hebben kunnen verbinden en wat nu is weggevallen… is er dan oog voor iets anders?
Is er behalve verlies, ook iets wat we juist kunnen verwerven onder de huidige omstandigheden? Als heel veel afleiding wegvalt, is dat misschien wel een aanleiding om meer in verbinding te komen met onszelf.
Als we worden teruggeworpen op onszelf, zoeken we dan nu naar nieuwe en andere afleiding of gebruiken we dit als een gelegenheid om op een nieuwe manier met onszelf en ons leven in contact te komen? Om er misschien achter te komen dat het verlies en het gemis in de 'buitenwereld' een tegenhanger hebben in de eigen 'binnenwereld'.
Reflectie
"In plaats van naar buiten gericht te zijn… ga ik met mijn aandacht naar binnen… en sta ik stil bij wat ik voel… Alles wat er van binnen opspeelt accepteer ik met geduld en begrip… ook als het onzekerheid of eenzaamheid is.
Als ik dieper naar binnen kijk… dan is deze eenzaamheid misschien wel een gebrek aan verbinding met wat ik echt ben…
Als alles wegvalt wat ik gekend heb en gewend ben… wat blijft er dan over… wie ben ik dan echt?
Met het licht van bewustzijn… kijk ik door al het uiterlijke heen waaraan ik mijn identiteit had gekoppeld… ik laat het van binnen stil worden… zodat ik weer contact kan maken met dat wat ik oorspronkelijk ben.
Als thuis komen bij mezelf… waardoor ik ook sterker kom te staan in het leven. Met waarden als vrede, liefde, puurheid en kracht… vind ik terug wat ik kwijt was... het besef van een ziel te zijn. Om me van daaruit te verbinden en op te laden aan de spirituele Bron, waardoor ik gevoed en gesterkt word in wie ik ben".